Workum Futsal 1 verliest kampioenswedstrijd
Een kampioenswedstrijd is vanzelfsprekend een wedstrijd waarbij de zenuwen nog meer door het lijf gieren dan bij een regulier potje voetbal. De analytici, de media, de toeschouwers en de 17 miljoen bondscoaches voeren de druk tot een astronomische hoogte op, waarbij de door de wedkantoren als favoriet bestempelde ploeg nog net een trede hoger in de druk-pikorde staat dan de gedoodverfde verliezer. Net als tijdens de grootste sportevenementen die men ooit op deze gekleurde planeet heeft mogen bewonderen, kan er slechts maar één als winnaar worden uitgeroepen: de Elfstedentocht van 1956, met vijf identieke finishtijden, buiten beschouwing gelaten. Een misstap kan men zich in zo’n situatie dan ook niet permitteren, dat zou overeenkomen met het hakkelend en onsamenhangend houden van een spreekbeurt over groepsdynamica in groep 7. Zoiets blijft in het collectief geheugen op een bespottelijke manier aanwezig.
Dit alles was overigens bij Workum Futsal 1 niet aan de orde. De Breibekken speelden namelijk een nevenfunctie in het kampioensduel voor het uit Franeker afkomstige ZVF. In de Rolpeal was er een aannemelijke kans dat de Workumers een grote rol zouden kunnen spelen in het kampioen maken van de bijna ongeslagen tegenstander. De voorbereiding beloofde andermaal weinig goeds. Want hobbyist skileraar en professioneel Bourgondiër Damon Heeres kreeg tijdens het warmlopen te maken met de fameuze blessure-slachter en moest de wedstrijd in volledig ornaat vanaf de bank aanschouwen. Met een bataljon aan gastspelers trok Futsal 1 ten strijde om de Franekers op één of andere wijze waardige tegenstand te bieden.
Tot ieders verbazing kwamen de roodhemden op een miraculeuze voorsprong door een doelpunt van Wietze Gorter! Maar als beproefde roofdieren die het bloed van de titel konden ruiken, beet ZVF kranig van zich af en scoorde in een mum van tijd tweemaal. Plots als een duveltje uit een doosje was daar Wietze Gorter die wederom de doelman wist te verschalken: 2-2. Na de pauze werd ZVF onrustig en dat resulteerde in een gele kaart voor één van de Franeker spelers. Door dit voorval kwam Futsal 1 dankzij een puntertje van Jouke Postma op een 3-2 voorsprong. Dit op aangeven van Mink-Jan Zijlstra die dat al voor de derde maal bewerkstelligde. Niet veel later kwam zelfs de mogelijkheid om uit te lopen naar een nog grotere voorsprong, maar net als Arjen Robben in 2010 schoot Jorrit Sjoerds tegen de kleine teen van de doelman aan. Dit had een dramatische scène kunnen worden. ZVF kwam echter vorstelijk terug en revancheerde zich als een ware kampioen door de wedstrijd uiteindelijk met 3-5 te winnen. Een knappe prestatie van onze collega Elfstedelingen die ondanks de immense druk te kampioenstitel wisten te behalen.
Attachment
